Steeds Hooger 8 hard onderuit op teamweekend
Na anderhalf jaar eerder de regio Twente (zoals algemeen bekend gelegen in Duitsland) schier onveilig te hebben gemaakt, was het de beurt aan het Brabantse Eersel, waar een soort van net-niet boerderij kennis heeft gemaakt met de Zwart-Witte trots uit Rotterdam. De toon van het weekend kwam op vloeibare wijze meteen tot stand en met DJ Dijkie en AfroChirs achter de draaitafels werden we in een zelf gecreëerde ravebunker tot muzikale hoogtepunten geleid. Ook alcohol speelde een rol, dus het is ook zo maar mogelijk dat de muziek de kar niet bepaald trok. Wie zal het zeggen.
Zaterdag werd de sfeer aangewakkerd met een quiz van coach Maas. Zo ging de Tom Maas Troffee eenmalig niet naar de grootste zaag van het weekend, maar naar het team dat keurig de quiz wist te winnen: team Floris en Fokker. Een team dat zo gebalanceerd was, dat het geenszins leek op ons elftal met zeven buitenspelers. Eervolle vermeldingen zijn er voor team Mink-Chirs en team Korving-Menno, met een respectievelijk tweede en derde plek. Andere eervolle vermeldingen zijn er voor Oscar, Jongmans, Kjeld, Axel, Reint, RickSpitta9, Zweek, Daan, Daany, Dijkie, Jeppe, Michael, Bennema, Red Bull Sjors, Bandringa, Dennis en Bob. Want meedoen, lieve mensen, is belangrijker dan winnen. Ook nog een eervolle vermelding voor ex-ploeggenoten Bas en Ruud. Want niet meegaan bleek belangrijker dan een leuk weekend.
’s Middags trok Steeds Hooger 8 met 24 man sterk naar het Jan Louwers Stadion, het decor van de kraker tussen FC Eindhoven en FC Dordrecht. De Rotterdamse mannen waren aanwezig bij een historische wedstrijd. Namelijk de voorlopig laatste wedstrijd met publiek. De Brabantse gemoedelijkheid was echter ver te zoeken toen onze Daany de harde kern bescheiden vroeg of hij zich bij hen mocht voegen, als FC Utrecht supporter met een zwak voor de ouderwetse voetbalambiance. De exacte vormgeving van het antwoord laten we achterwege, maar wel kan worden prijsgegeven dat Daany dingen kreeg toegewenst die niet verholpen worden met een vaccinatie.
Het imposante Jan Louwers Stadion biedt onderdak aan 4200 supporters en nul sigaretten, al bleek een rookvrij stadion al gauw een mythe. In de rust begaf menig speler zich na de nodige vezelrijke drankjes naar de toiletten voor een welverdiend plasje. Deze ruimte van ongeveer vijftien vierkante meter bleek reeds bevolkt te zijn door twintig Brabanders, die de WC’s kennelijk niet tot het stadion rekenden. Zij waren daar om aan hun verslaving te voldoen, en plassen is niet hetgeen waar ze verslaafd aan zijn. ‘Hé, niet pissen in het rokershok,’ werd ons toegeschreeuwd. Met rood doorlopen ogen keerden we vervolgens weer naar buiten om te herstellen. Gedesillusioneerd gingen wij Steeds Hoogerianen weer op ons stoeltje zitten, vanaf waar we FC Eindhoven naar een 5-1 overwinning schreeuwden. Wij, samen met de man die een tribune verder stond, blazend op zijn storende toeter. Een geluid dat bijna zo schrijnend was als het feit dat hij moederziel alleen op een tribune stond in een toch al zo treurig stadion.
’s Avonds stappen zat er niet in, dus stapten we slechts in de taxi om weer naar ons stulpje te rijden. Daar wachtte de cruciale interland Nederland-Montenegro. Er leek geen vuiltje aan de lucht. Een 2-0 voorsprong, een onmachtig Montenegro. Tot assistent Fokker naar de WC ging. Middels hem vertrok ons grootste vaderlandslievende teamlid, en dat bleek ook het Nederlands elftal te veel te worden. Toen onze nationalist de kamer weer binnenliep, was de stand 2-2. Een forse klap in het gezicht, maar het deerde de vreugde in Eersel niet. Lang bleef het nog onrustig in Brabant, waar zelfs nog smaakvol werd gedanst op de vijfde symfonie van Ludwig von Beethoven. Een ware kleedkamerhit.
Zondag was de kater groter dan het verlangen om huiswaarts te keren, maar helaas komt aan alles een eind. Gelukkig is er onderweg dan altijd de McDonalds die je kater reduceert. Puur doordat je geconfronteerd wordt met het gegeven dat je kater wel meevalt, in vergelijking met het karton dat zichzelf voordoet als brood, gecombineerd met een burger die zelfs de grootste carnivoor aanzet tot het protesteren tegen de vleesindustrie. De McDonalds na een kater is als een griepprik: Je krijgt een dood virus ingespoten om het virus in je lichaam te bestrijden. Met dit enige positieve aspect van een virus in deze roerige tijden, sluit Steeds Hooger 8 het mooie weekendje af.