Het regende in Blijdorp toen we aankwamen, de paardenlucht kwam je tegemoet als nooit tevoren, PD had de verkeerde trein genomen, Thomas en Matthijs waren verkouden, er was al zoveel dat tegen zat dat de wedstrijd het maar goed moest maken.

De Graafschap Superboeren onder de namen Nunes, Anku, Young Djidj, Elia, Narsingh en Merckens en Wouden waren naar het hoogste stukje land in Rotterdam afgereisd, helemaal vanuit de Banlieue. Je zou denken dat de paardenlucht ook hen had afgeschrikt, maar niets daarvan. Sterker nog, ze vonden het zo mooi dat ze met bijna twee voltallige elftallen zijn gekomen.

Aanvankelijk had ik nog de hoop dat we zouden winne zonder strijd, maar Kevin moest al snel aan de bak. Met een één-op-één situatie waarbij de scheids het punt al bijna had opgeschreven, dacht Kevin er anders over. Goed, we waren wakker geworden. Met enkele kansen aan beide kanten gingen we 0-0 de rust in.

Als we na de rust in de eerste 10 minuten het doel zouden vinden zou het plots een heel andere wedstrijd worden, dus laten we dat maar doen. Daanti zijn fantastische wedstrijd ten spijt viel dan toch de 1-0 voor de Superboeren uit de Banlieue. Barry ging nog even volleyballen binnen de 16, Chris ontving nog een erg sympathieke verjaardagskaart van de scheidsie en uiteindelijk in de laatste minuut  toch de laatste goal tegen. Mooi om te zien dat dat tweede elftal blijkbaar cheerleaders waren, want onze vrienden juichten alsof ze kampioen waren geworden.

Daarna was het dan eindelijk tijd voor het echte werk; het vieren van Chris zijn verjaardag. Was hartstikke gezellig.