De Dubbelslag van Prins Tullepetaon

Vandaag staat de uitwedstrijd tegen Excelsior ’31 op het programma. Onderweg naar Schiedam is de spanning voelbaar. Het vorige treffen werd immers met 5-1 (geflatteerd) gewonnen, maar vandaag ontbreken de longen en het hart van het elftal, in de persoon van Tom Zweekhorst en Oscar Hoek. Het systeem is om hen heengebouwd, wat tot discussie leidt aangaande de opstelling voor deze wedstrijd.
Iemand die zich onttrekt aan de discussie, is Martijn Jongmans. De geboren en getogen Roosendaler, die over een zowel chronische als aanstekelijke vrolijkheid beschikt, nestelt zich languit voor de dug-out en aait zijn kater met carnavalskrakers. ‘Ik ben brak, dus ik denk dat ik lekker de hele wedstrijd hier blijf liggen,’ luidt de hypothese van Jongmans. Het lot zal anders bepalen, maar daarover later meer.

Richard Fokker en Tom Maas ondervinden intussen moeite met het delen van de verantwoordelijkheid die het trainerschap met zich meedraagt. De coaches botsen openlijk, met als gevolg dat Steeds Hooger 7 de eerste helft wordt weggetikt door een elftal dat er bijzonder weinig van kan. Eén snelle rechtsbuiten en één back met enig opbouwend vermogen blijkt voor de Schiedammers voldoende om de zwart-witten te ontregelen. Niet in de laatste plaats doordat de in bloedvorm verkerende Bas Groenewegen afwezig is om het gevaar in de kiem te smoren. Tóch komen de Rotterdammers tot kansen. Red Bull Sjors wordt gelanceerd en weet daarna Florian Dijkstra te vinden, maar zijn inzet ontbeert overtuiging en kracht. En dat terwijl zijn ouders langs de zijlijn staan. Met een afstandsschot dat onder doelman Axel doorgaat, komt de thuisploeg verdiend op voorsprong. Tegen het einde van de eerste helft wordt RBS wederom de ruimte ingestuurd. Ditmaal doet hij het zelf en zet hij de 1-1 op het scorebore. In de allerlaatste seconde van de eerste helft mag verdediger Dennis den Haan aanleggen voor een vrije trap. Hij draait de bal met veel effect in en weet zodoende Kjeld Lam te vinden: 1-2. Geheel tegen de verhoudingen in rusten we met een voorsprong en hebben we gelegenheid om tactische aanpassingen te doen. Fokker en Maas hebben moeite om de vinger op de zere plek te leggen. Ze bekvechten over mogelijke oplossingen, en waar twee honden vechten om een been, gaat de derde er mee heen. Gelukkig is Bob van Gilst ter plaatse om onze tactische problemen te duiden en als sneeuw voor de zon te laten verdwijnen (al zeg ik het zelf). In de tweede helft geeft Il Bianconero geen kansen meer weg en heeft het de wedstrijd onder controle, in tegenstalling tot de scheidsrechter. Na een uur spelen staakt hij de wedstrijd omdat twee spelers van Excelsior met hetzelfde rugnummer spelen. De nood hiervoor blijkt wel uit het feit dat de zestig minuten hiervoor probleemloos werden uitgespeeld. Na een kwartier kan de wedstrijd worden hervat, als één speler met tape zijn nummer bewerkt heeft. Dan gebeurt het. Tegen ieders verwachtingen in komt Jongmans, drie weken voor aanvang van carnaval het veld in. Hij oogt getergd (of brak en passief, waarschijnlijk het laatste). Zoals altijd gooit Jongmans er echter ouderwets de beuk in en met twee uitstekende goals loopt zijn ploeg uit naar 1-4. Zo bestuift Jongmans Schiedam en is er wederom een fuifje voor Steeds Hooger 7, dat na de winterstop liefst zeven punten pakt uit drie wedstrijden.