SH Za 5 snijdt zichzelf weer in de vingers en bekert door

Het begint zo langzamerhand traditie te worden. Voor het vierde jaar op rij bereikt het vriendenteam de 3e ronde in het regionale bekertoernooi van de KNVB. Weer geen extra zaterdag vrij of de weelde van een doordeweekse wedstrijddag. Waarschijnlijk in december of januari. Gelukkig zijn de potten zelf altijd enorm enerverend. Vorig jaar werd stond na 90 minuten afzien 0-0 op het scorebord en werd met penalty’s verloren. De 0-1 verliespartij van een jaar eerder was ook legendarisch. Mannen, geweldig gedaan weer!

Het nieuwe hoofdstuk in dit bekeravontuur begon op zaterdagmiddag om 15:00 uur tegen VOB 2. VOB 2 is geen onbekende van SH Za 5. De club uit Overschie, opgericht op 5 juni 1949, eindigde vorig jaar als tweede in de competitie. De uitwedstrijd op het woonwagenkamp werd met 2-0 verloren en het mag een kleine wonder heten dat iedereen na die wedstrijd zijn tanden nog achter zijn lippen had staan. Wat ook opviel, was dat iedereen blond haar had, ongeveer even groot was en volgens mij dezelfde achternaam had. Lang verhaal kort, met een wedstrijd in het achterhoofd die bol stond van bedreigingen, ellebogen en een doodschop van Jan hadden de mannen van SH Za 5 er in ieder geval zin in.

De voorbereiding begon rommelig, maar vlak voor het eerste fluitsignaal stonden er gewoon 11 kluutjes op het veld. Desondanks begon SH prima aan de wedstrijd. Zoals wel vaker dit seizoen stond het binnen tien minuten al 1-0. Friso was het eindstation van een mooie aanval, waarbij Boy werd weggestuurd over links, de bal langs zijn tegenstander speelde en keurig bij eerste paal neerlegde. Het was voor de Dirty Doc een koud kunstje het netje te laten bollen. SH hield ook daarna de controle en VOB 2 kon eigenlijk geen moment een vuist maken. Op één afstandsschot na, dat goed werd gepareerd door Dino Proessoe van de Straat, is Hovenier & Co niet gevaarlijk geweest. Voor dit hele gebeuren moest Jan na een ongelukkig botsing de strijd al staken. De Grote Niet Altijd Even Vriendelijke Reus kreeg een tik op zijn knie en werd gewisseld voor Fleuris de Vaes. Mooi boy Maus verhuisde naar rechtsback en Boris ging linksback spelen.

Ondanks een overwicht in balbezit kwam het vriendenteam moeilijk tot kansen en dit hadden zij vooral aan zichzelf te wijten. Iedere bal moest hoog, worden gecrost en het liefst beslissend zijn. Het duurde ongeveer 30 minuten voordat Jesse de nu al legendarische woorden: “Simpel is ook mooi!” aan de wereld schonk. Kansen kwamen er wel. Boy kwam net niet uit met zijn passen om tot een schot te komen en Rens schoot in een 1-op-1 tegen de grote keeper aan. Rens had vlak daarvoor wel een gaatje gevonden toen hij de 2-0 schitterend vanaf randje zestien over de oliebollenexploitant heen krulde. Omdat de verdediging het goed dichthield en de Turkse spits van VOB niet te veel door zijn mond ademde, gingen beide teams met 2-0 de rust in.

De tweede helft begon VOB sterker dan de Kluten, maar tot echte kansen heeft dit wederom niet geleid. SH creëerde daarentegen ook niet viel waardoor het spel langzaam op en neer golfde zonder benoemingswaardigheden. Eén van de spaarzame hoogtepunten kwam van Frank. De kersverse vader in spé draaide goed weg bij zijn man en schoot, vanaf een meter of 40, net naast het doel. Ondanks deze fantastische actie vond Tom het nodig Frank er al schreeuwend op te wijzen dat hij vrij liep. Iedereen was het er wel mee eens dat Tom, indien hij de bal wilt hebben, weleens wat harder en eerder mag roepen. In de slotfase schoot dezelfde Frank een vrijetrap scherp de zestien in en deze werd door een verdediger van VOB 2 tot eigen doelpunt gepromoveerd. Op het einde werden zowel Floris als Wouter “draaikont” Beckers nog snoeihard onderuit geschopt door een vent met een leegte in zijn ogen die zelfs door ADE-bezoeker Dirty Doc niet werd geëvenaard.

Door deze overwinning bekert SH Za 5 dus door. Nu hopen dat de eerstvolgende bekerwedstrijd donderdag 19 december om 21:00 bij een temperatuur van -3 graden Celsius. Kan niet wachten.