Zaterdag 1 legt Tot Ons Genoegen in Berkel met 1-6 over de knie!

11143633_790959680987645_8075553768667414629_o

Zaterdag is de mooiste dag van de week! Afgelopen zaterdag deden alle sterren van het eerste zaterdagteam van de Rotterdamse Voetbal & Atletiek Vereniging Steeds Hooger zaterdag 1 het veld weer aan, deze keer op het sportcomplex Het Hoge Land van TOGB. In het prachtige baby-blauwe uittenue op een zonovergoten middag was er maar één taak: de zure nasmaak van de voorgaande zaterdag weg te spoelen. Aan ons om een kunststukje op te voeren op het kunstgras van TOGB, waar geen enkel (groen) sprietje omhoog stond.

Ondanks de juiste instelling kreeg Steeds Hooger al snel een ongelukkig doelpunt tegen. Hoewel je doorgaans dan een heel andere wedstrijd speelt, werden we wakker geschud en stonden de neuzen weer de zelfde kant op. Er werd goed gekanteld en we vergaten niet te voetballen. Het was vooral tekenend voor het karakter van de ploeg dat de koppies niet gingen hangen. Dat betaalde zich uit in een reeks aan kansen, die nu ook af en toe het doel wisten te vinden: De aansluitingstreffer stond op naam van Pieter Vroon, die dankzij de vele noppen onder zijn schoen (voor een betere gewichtsverdeling) het pad wist te vinden naar het doel. 1-1. Dat smaakte Pieter naar meer en terwijl hij zocht naar een manier om nogmaals te scoren, was hij alle verdedigers al voorbij (lees: omver) gelopen en hoefde hij slechts de keeper nog te passeren. 1-2.

Het moraal van de tegenstander begon toen al wat in te zakken. Steeds Hooger nam de controle over de wedstrijd graag op zich en maakte gebruik van de ruimtes die vielen. De verdediging stond als een huis en kon ook goed opbouwen. Luc Akkermans zag een inzet gekeerd worden, maar hij kreeg nogmaals de kans om een poging op doel te wagen vanuit de rebound. Dat moet je niet doen als tegenstander. 1-3. Na een actie van Max Verdongen op links opende de ruimte zich voor Ties Klapwijk, die de bal net buiten de zestien aangespeeld kreeg. Met gevoel en de binnenkant van de voet krulde hij de bal in de verre hoek. Een bewustje, maar bovenal prachtig. 1-4. De rust viel, maar de wedstrijd leek gespeeld. Er werden nog veel kansen gecreëerd en door het sterke optreden van Jochem Cuppen en Luc Akkermans op het middenveld kreeg iedereen de ruimte om op te komen. Luc scoorde nogmaals (1-5) en had minstens een paar assists op zijn naam kunnen schrijven, ware het niet dat er ondanks de vele goals ook veel kansen werden gemist. Daarna viel er nog één doelpunt. Max versierde mooi een penalty en een kneuzing door zich vakkundig onderuit te laten trappen. Wouter Vogel stond op dat moment in de spits en zodoende eiste hij de penalty ook op.

Er waren geruchten dat zijn broer en directe concurrent in de spits, Koen Vogel, terug zou keren naar Nederland na een cursus mindfulness in Japan. Dit bleek niet waar te zijn. Hoe dit Wouter extra motiveerde is niet bekend, maar hij schoot de strafschop binnen via de doelpaal. 1-6. Nu rest ons alleen nog alle andere wedstrijden te winnen om het kampioenschap te realiseren. Appeltje eitje. Volgende week krijgen we op bezoek: Neptunes Schiebroek 4.