De Rietbak van Lamerazzi
Het is zaterdag 29 augustus als aanvoerder Kjeld Lam voor het eerst dit seizoen zijn ritueel weer van stal haalt. Met volledige focus bekijkt hij beelden van de meest heroïsche tackles en onderscheppingen van de legendarische verdedigers waar hij zich aan spiegelt. Giorgio Chiellini, Paolo Maldini en Daniel Passarella passeren de revue, en ook Javier Mascherano, die tegen Oranje ooit zijn eigen kringspier scheurde middels een cruciale ingreep. Eenmaal op het veld verandert Kjeld in een strijder met de mentaliteit van deze Italianen en Argentijnen, als een Lamerazzi. In de eerste wedstrijd van het seizoen, die met enig fortuin met 4-3 gewonnen wordt, vormt een fabuleuze ingreep van Kjeld Lam het hoogtepunt van de wedstrijd, aldus Kjeld Lam.
Waar de heren van Steeds Hooger 8 in deze wedstrijd de zoete smaak proefden van twee eigen goals van de tegenstander, krijgen zij nu zelf op ongelukkige wijze een eigen doelpunt om de oren. Via de rug van een van de verdedigers treft de tegenstander doel en is doelman Axel kansloos. Coach en middenvelder Tom Maas laat het hier niet bij zitten en leeft zijn handelsmerk na: de Maas. Met een overtreding die donkergeel is van aard, werkt hij zijn opponent naar de grond. Nog voor rust treft Oscar Hoek doel en is de stand weer gelijk. Bas Groenewegen, die op de bank gemasseerd wordt door RickSpitta9, kijkt tevreden toe hoe zijn team na deze goal meer grip op de wedstrijd krijgt. Enkele minuten later wordt spits Mink de Jong weggestoken en loopt hij alleen af op de keeper, maar het hobbelige veld maakt controle onmogelijk en gooit roet in het eten. De eerste helft komt zo aan zijn einde, zo denkt de scheidsrechter althans, als hij er na een half uur spelen genoeg van heeft en op zijn fluit blaast. ‘Scheids! Hé, nog maar een half uur hè?!’ schreeuwt Ruud Goedhart. Zijn autoriteit laat zich gelden, daar de arbiter zonder aarzelen de wedstrijd hervat. Gelukkig voor hem is de scheidsrechter zich niet bewust van het feit dat Ruud ’s avonds in het openbaar schaars gekleed op tafel danst, anders zou elke vorm van autoriteit een hoogst onhaalbaar doel blijken.
In de tweede helft geven de zwart-witten geen kans weg. Aeolus creëert niets, behalve een blessure bij gewaardeerde kracht Dennis den Haan, die lelijk terecht komt na hard inkomen van een mafkees. Rickspitta9 komt nog tot enkele schoten op doel, maar weet geen doel te treffen. Zo eindigt de wedstrijd in een gelijkspel. De mannen staan na twee wedstrijden op vier punten in de bekerpoule en hebben nog alle kans om door te gaan.
De derde helft wordt niet na een half uur afgefloten. Ook na de eerste wedstrijd in deze helft, op het terrein van Aeolus, hebben de Steeds Hoogerianen nog alle kans om door te gaan. De finale in de eigen kantine wordt glorieus bereikt, met Axel, Jongmans, Fokker, Kjeld, Ruud en Bennema als dragende krachten. De eindstrijd omvat een spannende pot rietbak trekken, die door Lamerazzi verloren wordt (ook door anderen, maar Kjeld kan er het slechtst tegen als het benadrukt wordt). Zijn verlies was eigenlijk doorgestoken kaart, maar de twee scheidsrechters die zich gezellig bij ons voegden constateerden niets. Vergelijk het met een buitenspelgoal: als je je aanvoerder kunt naaien, is er geen sprake van hinderlijk buitenspel. Voor enkelen ging de finale nog uren door en zo sloot Steeds Hooger 8 de dag af met een gelijkspel, met voldoende aanknopingspunten, waardoor de selectie alweer reikhalzend uitkijkt naar het treffen met Xerxes, waar de kantine vorig jaar na de wedstrijd veranderde in een heuse discotheek. Een veelbelovende herinnering.