Dames 1 – ASW: Het verschil tussen D1 en een McKroket
Wanneer ik het google valt het wel mee:
- 8-1 = 7 lees ik bovenaan in de calculator. Dat voelt aan als een vertrouwd basisschoolsommetje, toen wiskunde nog leuk was en ik gemakkelijk een 8,1 haalde.
- 8,1 miljoen Nederlanders fietsen voor hun plezier. Nou, das ook wel leuk, voornamelijk voor die 50‘ers met hun elektrische straaljager.
- Vakantiepark Domaine De Lanzac, in Frankrijk, krijgt voor hun service en prijs/kwaliteit een 8,1. Lekker bezig Lanzac.
- Bonaireplein 8-1 in Amsterdam staat te koop voor €459.000. Lekker binnen harken die centen.
- Ajax <18 wint met 8-1 van AEK. Als Feyenoorder vind ik dat zelfs wel nice voor jong Ajax.
Maar wanneer je het achteraf op het scorebord ziet staan voelt het toch anders. Dames 1 heeft vandaag een deal gesloten met Edward A. Murphy en zijn onherroepelijke wet.
Hoe het begon.
Het begon allemaal in de kantine, nog vóór vertrek, toen de geluidsboxjes van Lyd en Sam niet met elkaar wilden koppelen. Geen koppeling betekent geen Dolby surround system in de kleedkamer, wat betekent dat het geluid dus van maar 1 kant komt, wat dus betekent dat je net iets minder lekker in je broekje en kartonnen sokken wiggelwiggelt.
Hoe het verder ging.
Het ging verder toen we arriveerden in Waddinxveen en erachter kwamen dat we, om onduidelijke redenen, onze tenues, ballen én bidons waren vergeten. Mon dieu, hoe krijgen we het voor elkaar?
Wat daarop volgde.
14 meiden, in de kleedkamer, turend naar een doos met gigantische vaalwitte ASW tenues.
Ik probeer er nog iets van te maken: “Tsja meiden, we zien er vandaag dan misschien van buiten iets anders uit……. maar van binnen zijn we nog precies hetzelfde” vult Kloek zusterlijk aan. Dit kan goed kloppen, bedenk ik me, want toen de McKroket van verpakking veranderde bleef deze ook even lekker.
Wat schamper trekken we de tenues aan. Er zijn 9 shirtjes en 26 broekjes. Merkwaardig en vooral nét niet genoeg. Klaar probeert of het mogelijk is twee broekjes als shirt te dragen en besluit dat dit niet het geval is. “Heeft iemand nog een wit shirt bij?”
Waarin dat resulteerde.
We schuifelen, te laat voor een fatsoenlijke warming-up, het tapijt op (die fatsoenlijke warming-up zat er sowieso al niet in zonder ballen). Dan, na 5 minuten, komt Kloek aanrennen met een witte vlag. Het blijkt geen teken van vroege overgave maar een alternatief wit shirt om onze fc knudde look compleet te maken. Na een tevreden knikje van de scheids starten we als het idiote zusje van Real Madrid de wedstrijd.
Waarop het uitdraaide.
Een kleine opleving van 5 minuten waarin we zowaar de 0-1 scoren, gevolgd door een trage dood van 85 minuten met 8 tegendoelpunten.
Ik weet niet of we vandaag verloren hebben van ASW of van Muphy’s law. Slinger die éne speaker nu maar aan dan vergeten we dit fiasco en troosten we ons met het nieuws dat Voorschoten vandaag met 17-0 verloren heeft. Het kan altijd erger.
(met dank aan ASW en hun behulpzame tenuedame.)