Dames een – Full Speed: de revanche.

Zondag, 30 april.
Op een wat afgelegen, bijna idyllisch veld stond wat te gebeuren vandaag.
De nummer drie op de lijst. We bekeken het van een afstandje: snelle types.
Uit hun stereotoren klonk het ‘Aye, alles hier is tempo. Kan niet lang met je praten, tempo. Tik tak, tik tak, tempo!’
Eén en eén is twee. Dit kon alleen maar Full Speed zijn.
Wij zetten ons schrap.

Kleine note: de laatste keer dat we onze vrinden van Full Speed troffen, kwamen we nog net goed weg met een 4-4 gelijkspel. Door een enkeling ook in verband gebracht met het Oktoberfest, de beruchte zaterdagavond die aan deze zondag vooraf ging. Maar dat blijft gissen.

Steeds Hooger Dames Eén zat op één lijn – de enige te bekennen lijn op dit Delftse veld overigens – deze zondag was te mooi om geen punten te pakken.
Je kent het wel: het zonnetje scheen, de lucht was blauw….… is het al tijd voor bier?

De tos liep op rolletjes, hier wonnen we ons eerste kop-duel. De fluit en de aftrap, we waren los.

We konden elkaar goed vinden, er was rust aan de bal en het ‘tik, tak, tik, tak’ uit de eerder opgepikte soundtrack van Full Speed hadden we ons goed in de oren geknoopt. Kijk-der-gaan Kloek zat heerlijk tussen de tegenstander en de bal en maakte de 0-1. Kort daarna kwam ook de 0-2 achter haar naam.

Maar net als het veld, kregen wij zo nu en dan ook wat hobbels voor de kiezen. Want wanneer Full Speed doorbrak, braken ze goed door. Han-houdt-graag-de-nul van Roemburg hing hoog boven de grond, horizontaal in de juiste hoek, maar had deze bal niet in de hand. Zo geschiedde: 1-2.

In de rust werden er wat conclusies getrokken.
Punt 1: WARM!
Punt 2: verliezen is voor losers.
Punt 3: moet gemaakt gaan worden.
Punt 4: is het al tijd voor bier?

Na een lauwe bak kruidenmelange waren we weer helemaal het mannetje.
Full speed wist in de tweede helft geen gas meer bij te geven. En alsof dat niet genoeg was deed Kloek er nog een schepje bovenop door de 1-3 erin te kegelen.

Een tegenstander die nergens te bekennen was (zie foto). Een aantal cruciale reddingen van de keep. Een defensie waar Jeanine Hennis-Plasschaert jaloers op zou zijn. Een middenveld dat stond als een huis en spitsen die zorgden dat de tegenstander totaal de kluts kwijt was. En niet te vergeten: een van dé parels uit onze selectie met een enorme parel om haar ringvinger!!!

Zondag, 30 april. Met vlag en wimpel geslaagd.

 

Aankomende zondag spelen wij onze laatste wedstrijd van het seizoen. Feyenoord speelt deze dag speciaal om 14.30 uur zodat jullie in grote getalen, gewoon bij jullie lievelings langs de lijn op de Kanaalweg kunnen staan. 11.00 uur scharp. In de wandelgangen gaat rond dat ook S. Vis het veld zal betreden. Daarna zal er uitgebreid de tijd genomen worden voor – noem het een Meet & Greet – foto’s en een praatje. En een drankje. Of 10.

#zolekkergewoongebleven