Dames een – Laakkwartier: de samenvatting.
Zondag ochtend 13 december 10 uur 15, crisisberaad.
De technische staf houd zich schuil achter gesloten deuren, in de kantine op de Kanaalweg.
De dames wachten in spanning. In de linkerhand een bakkie slootwater, de rechterhand in het haar.
Met welk nieuws zouden coach en consorten de kamer uit komen?!
Na de zeer teleurstellende laatste speeldag, moest de lucht geklaard gaan worden. Na zijn ‘storm op komst’ is er een motie van wantrouwen ingediend, de goedgemutste Piet Paulusma hebben we de das omgedaan en is voorlopig in de ijskast gezet.
Maar een voorzichtige blik op de statistieken leert ons dat we dit seizoen nog geen punt gepakt hebben. En dat moet anders. Dat vond ook Coach de Recht, zo bleek. Tactieken werden doorgenomen en de dames zette zich schrap. Op naar Laakkwartier.
Aangekomen in dit pittoreske stukje Den Haag was het stil in de kleedkamer. Zo ook tijdens de warming up. De vogels floten, het kunstgras knisperde onder onze net ingevette kicksen. Opperste concentratie is wat er heerste. Vandaag moest en zo het tij gekeerd worden. De aftrap was voor ons, Dames een was on fire. De opstelling stond als een huis en met Let onder de lat kon ons niets gebeuren.
En eindelijk kwam Karma ons tegemoet. Door fantastisch veldwerk en een kegel van een corner van Mootje S. wist Renee te scoren… 0-1… Euforie alom! De bal werd ongekend over getikt en Dames een ging als de brandweer. Een corner, Mo mocht weer de hoek in. Al resulteerde dit alles behalve in straf. 0-2 op de teller en tijd voor thee.
Wat betreft de tweede helft, kunnen we kort zijn. Iets met ‘spreken’, ‘zilver’ en ‘goud’. We kwamen nog een aantal keer fraai voor het doel van Lakwa, maar scoren bleef uit. 0-2 was dan ook de eindstad. Dames een had Laakkwartier volledig van de mat gespeeld.