Steeds Hooger 5 – Alexandria 1 (4-2)
[lead]Aanvang:
Met het ochtenddouw nog op het gras (voor zover er nog gras aanwezig was op de knollentuin aan de kanaalweg) mochten we aanvangen om 8:45 uur. Best vroeg! Maar met een goede reden want we moesten daarna Joepie naar een toptijd toeschreeuwen in zijn marathonloop. Maar liefst 6 man ook daadwerkelijk om het afgesproken tijdstip aanwezig. Dus de regel ” te laat is niet spelen” was niet echt toepasbaar vandaag. Maar rond de klok van 9 waren we dan toch redelijk compleet. Coen Duif zat lekker zijn botermammetjes uit zijn trommeltje op te peuzelen en een ieder die binnen kwam gaf in “t Veen een spontaan compliment over zijn nieuwe baard. Na al deze formaliteiten konden we richting kleedkamer om te vernemen wat onze president Vis had verzonnen qua opstelling. Bleek dat hij er best serieus over na had gedacht en zowaar met een acceptabel elftal op de proppen kwam. 11 namen op logische posities en een goede vlagger. Alle ingrediënten om met een goed gevoel de wei te betreden.
De Wedstrijd:
Top!!!! Gewonnen, wat toch niet een standaard gegeven is. Mooi wedstrijdverloop, te beginnen met een waanzinnig mooie goal van onze topscorer Salamink. Vanuit stilstand strak in het zessie. Dat kunnen we allemaal natuurlijk maar je moet er wel net ff staan. 1-0 dus. Daarna was het aan Canadian om zijn doelpuntenproductie met 100% procent te verhogen. Een scherpe duif die de drie nul voor zijn rekening nam en in de laatste minuut viel ook nog de bevrijdende vierde goal in het netje. Bevrijdend omdat de tegenpartij ook niet vergat te scoren (2x) waardoor we aan het eind van de partij met samengeknepen billetjes onze 3-2 voorsprong aan het verdedigen waren. Maar zoals gezegd….gewonnen. De omgekochte scheids (slechts 25 EU) blies voor het eindsignaal en het kratje pils stond zoals altijd al keurig op ons te wachten. Wat in dit verhaal nog wel moet worden vermeld is dat Roland Raad ons in de tweede helft continu in de race heeft gehouden en daarom door Val is uitgeroepen tot man of de match.
Groet Jeroen Hoogendijk