Miezerweer mag de pret niet drukken tegen onmachtig Berkel 7

– 12 oktober 2019, Rotterdam –

Dat het vijfde zaterdagelftal van Steeds Hooger goed aan het seizoen is begonnen, mag een understatement heten. Na ruime overwinningen op Vitesse Delft 6 (1-9), Zestienhoven 5 (6-1) en Zoetermeer, fc 4 (1-7) werd afgelopen weekend Berkel 7 op de pijnbank gelegd: 8-1. Steeds Hooger za5 maakte de tweede helft het verschil.

Waar de eerste drie overwinningen vooral werden toegeschreven aan de zwakte van de opponenten, ontving het vriendenteam deze keer met Berkel 7 een serieuze tegenstander. Vorig jaar werd uit op een kletsnat veld een nipte 2-3 zege geboekt en thuis kansloos met 4-1 verloren. De borsten konden worden natgemaakt en moeder natuur hielp hier een handje bij. Dankzij constante zachte huilbuien van grijze zichtbare waterdampen in de lucht, gecombineerd met een aangename temperatuur van 21 graden, ontstond een perfecte voetbalomgeving. Tijdens de warming-up kreeg de thuisploeg evenwel de eerste tegenslag te verwerken doordat vice-aanvoerder en vormgever PJ geblesseerd afhaakte. Met sterspeler Tom weer terug van vakantie, gemolken en wel, Boy en Gijs startte het vriendenteam met een wat geïmproviseerd middenveld. Centraal achterin werd aanvoerder Ton bijgestaan door onze Poolse stukadoor Jeffrey en geflankeerd door Rens en Daan Keijzer. Voorin moesten de doelpunten komen van Marcel, Eddy en Leut.

Na een wat weifelende openingsfase kreeg Steeds Hooger de eerste kans. Marcel werd op rechts gevonden, trachtte de bal over zijn tegenstanders te lobben en verdiende de eerste corner. Na direct weer een corner belandde de bal tweemaal op de arm/hand van een speler van Berkel. Tot zijn ongenoegen wees de scheidsrechter naar de stip. Eddy ontfermde zich over dit kansje: 1-0. Het spel golfde daarna heen en weer en Berkel liet zien te kunnen voetballen. Op het middenveld liepen twee makkelijk voetballende spelers rond en voorin stond er een kleine maar lepe spits. Doordat deze spits zich de hele tijd uit liet zakken en Steeds Hooger niet goed doordekte, wankelde  de organisatie een paar keer in de openingsfase. Tot grote kansen leidde dit overigens niet.

Aan de goede kant was het wel weer direct raak. Tom veroverde de bal na goed drukzetten en speelde Eddy vrij. De sierlijke spits zag Leut op links vertrekken, draaide weg bij zijn man en gaf de bal precies in de loop mee aan de KPN-man. Wat er daarna precies gebeurde weet niemand, maar Leut stiftte/schoot de bal schitterend over de uitkomende doelman. Bedolven onder de complimenten en nog steeds met zijn hoofd in de wolken vergat hij even dat hij eigenlijk niet zo heel goed kan voetballen. Met niemand in de buurt gaf hij een feilloze assist op de spits van Berkel: 1-2. Direct hierna kopte Pul eindelijk weer eens een corner (van Eddy) binnen. Het spel golfde heen en weer. Boy greep twee keer goed in voordat zijn man gevaarlijk kon worden en Marcel had één mooie aanname. Echte kansen werden er niet gecreëerd door het vriendenteam. Het mooiste moment van de eerste helft kwam toen Daan Keijzer verkeerd ingooide en dus een kratje pils moest betalen. Daarentegen kreeg Berkel wel mogelijkheden. Omdat Dik met geweldig voetenwerk de Berkelse spits van scoren afhield en een poging uit de tweede lijn rakelings langs de kruising zeilde, ging het kleine Heracles toch met twee doelpunten verschil rusten.

In de rust was iedereen het ermee eens dat de score wat geflatteerd was. Daan “Degelijk” Keijzer had wat last van zijn enkel maar Mario gaf aan te veel last van zijn lies te ondervinden, waardoor het Schaapje moest blijven staan. Dirty Doc Friso kwam er in voor Eddy. De tweede helft begon niet-Rodenrijs weer sterk. Met een nieuwe grote spits en agressief spel werd geprobeerd Steeds Hooger snel onder druk te zetten en zo tot fouten te manen. Achterin stond het nu beter dan aan het begin van de eerste helft. Desondanks ging het bijna mis toen Rens de bal wilde terugspelen op de keeper maar de spits van de tegenstander over het hoofd had gezien. Door goed uitkomen van Dik werd de bal naast geschoten. De eerste de beste kans voor de Kluten (wat zijn kluten???) was wel weer direct raak. Een vrije trap werd door Ton van achteruit de zestien ingeslingerd en stiekem verlengd door Boy, waarna Tom – in buitenspelpositie – de bal knap aannam en met links binnenschoot. Protesten ten spijt, de scheids uit Eritrea was onverbiddelijk, of begreep het wederom niet, en keurde de treffer goed. Hij wees althans met zijn hand naar de middenstip en schudde nee.

De wedstrijd was gespeeld. De boys uit Berkel probeerden nog wel maar zagen een tegenstander die makkelijker voetbalde en simpelweg beter en fitter was. Steeds Hooger controleerde de wedstrijd en kwam niet echt meer in de problemen. Bij een paar spaarzame uitbraken van Berkel stond de verdediging goed opgesteld. Aan de andere kant kreeg Leut nog een mogelijkheid om zijn fout te herstellen maar schoot tegen een tegenstander aan en ging een schot van Boy ruim over. Toen geel/blauwe-formatie de krachten voelde wegvloeien ging het ineens hard. Berkel verspeelde de bal en Gijs kon het middenveld oversteken. Hij speelde Friso aan die de bal met een schitterende voetbeweging in één keer mee gaf aan de doorgelopen Boy. De kleine blonde dood legde klaar en haalde verwoestend uit. Kort hierna won de bebaarde Berlijnse muur zijn duel en gaf de bal aan Rens. De linksback had klaarblijkelijk zin in een missie. Met een goede aanname stuurde hij de eerste tegenstander het bos en hij slalomde zich vervolgens langs twee andere spelers. Zijn avontuur, waarbij uiteindelijk vijf tegenstanders zijn hielen hebben gezien, eindigde magnifiek met een schuiver in het doel. De seniele keeper van Berkel riep nog iets met kaas en gaten, maar heeft klaarblijkelijk niet door dat het voor hem misschien ook tijd wordt om te stoppen. Hies gaf wederom een mooie assist op de 7-1 en Eddy’s corner werd tot 8-1 gepromoveerd. Toen de frustratie van Berkel letterlijk voelbaar werd, verzochten de spelers de scheids om af te fluiten. Iedereen werd wederom op een vriendelijke glimlach en een hand getrakteerd en de wedstrijd werd gewoon uitgespeeld. Fantastisch.

Na vier wedstrijden staat het vriendenteam bovenaan met 12 punten en een doelsaldo van +26. Tijdens de derde helft werd nog net niet de datumprikker voor het volgende kampioensfeest eruit gestuurd. Zelfoverschatting is blijkbaar ook een übermensch van Kluten zaterdag 5 niet vreemd. Zodoende is het wellicht wel gepast om af te sluiten met wat Noordoostelijke nuchterheid.

“Pas op veur hoogmoed en ’n leeg zoldertie, veur dait wit heij ’n bult an de kop.”