Zo koud als dat het was aan het begin van de week, zulk lekker voetbalweer was het op zaterdag. De perfecte omstandigheden om een lekker balletje te trappen in het zuiden van Rotterdam. Egelantier Boys uit stond namelijk op het programma. Nog een wedstrijdje voor de beker waar we niks meer te zoeken hadden, maar toch .. een leuk potje om weer de nodige minuutjes te maken.

Zo optimistisch als dat we begonnen, zo dramatisch verliep de wedstrijd. Al snel keken de mannen van het eerste zaterdagteam van R.V. & A.V. Steeds Hooger aan tegen een achterstand. “Kan gebeuren, gewoon weer herpakken!” – ging er rond in de koppies. Overtuigend voetbal werd er gespeeld in het 4-3-3 systeem, waarbij er goed werd gecombineerd en de bal prima rolde van de ene naar de andere kant. Toch viel de 2-0. Onverwachts verwacht kregen we een doelpunt tegen. Gelukkig volgde al snel de kans op 2-1 om terug te komen in de wedstrijd. Topscoorder en dribbelaar op het middenveld Luc Akkermans ging achter de bal staan. De aanloop was lang en het schot was hard. Boven op de lat! Shit, jammer. De eerste helft was bijna over, totdat het derde doelpunt viel aan de andere kant. Eerlijk is eerlijk; met 3-0 de rust in is niet optimaal.

Al snel werd er besloten dat het systeem veranderd moest worden naar 4-4-2. Jochem Cuppen als dirigent in de verdediging zette iedereen neer, zodat we weer konden voetballen. De bal rondlaten gaan was immers het probleem niet.

Het fluitsignaal werd gegeven voor de tweede helft en daar gingen we. Wat bleek? Het ging als een tiet. Verdikkeme, was dit het systeem dat we nodig hadden? Zeker, want al snel viel de 3-1. Daan Bunnik (die af en toe het doel verdedigd) stond in de spits en na goed voorbereidend werk van Ties Klapwijk op de rechtervleugel, kwam Bunnik goed voor zijn man en tikte de bal binnen. Hoppa! De naam van Bunnik galmde door Rotterdam-Zuid.

Helaas hingen de koppies alweer een paar minuten later naar beneden. Teveel mannen voor de bal en te weinig erachter. Het enthousiasme is soms de valkuil. Toch kon de jongste Vogel van het team de schade beperken en bracht de score terug naar 4-2. Hoop deed leven? Niet echt, maar wel bij de Jongens van Egelantier. De uiteindelijke score was 5-2.

Toch konden we omhoog kijken, want voetballend hebben we het systeem gevonden, zijn we conditioneel sterker en worden we voetballend beter en beter. Nu nog scoren, geen tegendoelpunten uit standaardsituaties en dan komt het goed. Dit weekend kunnen we even goed oefenen tegen het derde van VVOR die uitkomen in de reserve derde klasse. Een interessante krachtmeting dus.