IJzig veld ontdooit tot doelpuntenwaterval: Steeds Hooger 8 slaat cruciale slag in zespuntenwedstrijd.

Zaterdagochtend, een uurtje of half 11. Een koud zonnetje maakt zich meester van het prachtige Vlaardingen. Een zonnetje sterk genoeg voor een warme gloed, maar niet voor het ontdooien van een heel voetbalveld. Terwijl de mannen van Steeds Hooger 8 hun vaste pre-wedstrijd ritueel afwerken in de kleedkamer (Wagtman vindt iets triest, droevig of treurig, Ouwe zeikt over Pisvee dat altijd mazzel heeft, etc.), klopt de scheidsrechter op de deur. “Het is een beetje glad mannen.” De kleedkamer lacht het weg. Niets kan een overwinning op Deltasport vandaag in de weg staan.
Wagtman betreedt als eerste het veld. De woorden van de scheidsrechter blijken geen luchtfietserij. Het halve veld is wit, nagenoeg het hele veld keihard. Het zorgt al snel voor verdeeldheid in de selectie van Steeds Hooger. Vooral in de familie Van Vliet is de spanning voelbaar. Waar Arie, bepakt met klassiek trainingsjack uit ergens vorige eeuw en muts, zich hard maakt voor spelen (“we zijn er nou toch!”), waant Kees zich Bambi op het ijs. Hij wordt gesteund door voetballende leider Ouwe, die na een korte inspectie weinig aan de verbeelding overlaat: “ik ga hier niet op voetballen.”
Zoals wel vaker in het leven wordt de oplossing gevonden in een gulle middenweg. In samenspraak met tegenstander Deltasport wordt besloten de aftrap iets uit te stellen, zodat de draaiende zon wat verder zijn werk kan doen. In de tussentijd dwalen de gedachten van de sterren van Steeds Hooger wat af. Wat lijkt dat shirt van Deltasport eigenlijk op AC Milan. De nieuwe club van Santiago Gimenez. Heeft Feyenoord het seizoen nu definitief vergooid? Goed, tijd voor belangrijkere zaken.
Na een laatste tactische bespreking onder leiding van de grote Wagtman, die onterecht claimt dat de heer Keizer zich bij hem heeft aangesloten, gaan we er met enige vertraging toch echt aan beginnen. Alleen de drie punten tellen. Al snel blijkt Steeds Hooger de bovenliggende partij. Maar wel eentje die zichzelf lange tijd vergeet te belonen. Spits Wagtman is bedrijvig, maar vindt de minstens net zo bedrijvige keeper van Deltasport vaak op zijn weg. Tot hij de bal maar eens aflegt, en Vedder van dichtbij voor de verdiende 0-1 kan zorgen.
In de rust volgt een nieuwe tactische bespreking. De eindconclusie: Steeds Hooger moet de 0-2 maken. En daarna de 0-3. Dan komt het allemaal goed. Douwenga, beter bekend als Frenkie, voert het masterplan uitstekend uit door vroeg in de tweede helft voor een grotere voorsprong te zorgen. Dan breekt een, ondanks de kou, hete fase in de wedstrijd aan. Deltasport komt prompt terug in de wedstrijd, als een zondagschot op zaterdag via de onderkant van de lat binnenvalt. Keeper Van Someren baalt. Hij droomde al van de tweede clean sheet van zijn leven, maar die ligt aan diggelen. Even later lijkt Steeds Hooger de marge weer te herstellen, als Keizer een uitstekende aanval in de 1-3 omzet. Echter, de scheidsrechter besluit dat de bal op de lijn van een halve minuut eerder toch uit was. Op het veld ontstaat consternatie. De scheidsrechter brabbelt wat, en geeft doelpuntenmaker Keizer uiteindelijk maar een gele kaart. Zijn we van al het gezeik af.
Niet veel later mengt de immer bedrijvige doelman van Deltasport zich weer in de strijd, door een bal in het gezicht van de heer Van Es te duwen. De doelman toont zich later een man met sympathie, door als goedmakertje de 1-3 van diezelfde Van Es maar gewoon door te laten. De doelpuntenmaker huppelt tevreden van het veld, en stopt op zijn hoogtepunt. Sympathiek, omdat de gefrustreerde en vooral doelpuntloze Wagtman kniezend toe zat te kijken vanaf de bank. Het leek een middag van net niet voor hem, maar in de laatste fase van de wedstrijd komt alle frustratie eruit. Drie doelpunten, waarvan één compleet mislukte stift, bezegelen het lot van hekkensluiter Deltasport. Het slotakkoord op de vroege zonnige zaterdagmiddag is voor de heer Stans, die een piekfijne voorzet van de Nagtegaal tegen de touwen werkt. 7-1, drie punten, en positieversteviging in de tas. Trainersduo Wijngaard en Holierhoek knikte tevreden en zag dat het goed was.

