Zondag Dames 1 verliest ongeslagen status bij hervatting: Vele dingen zijn gevallen, om hoger te eindigen!

Na een periode van rust, was het dan eindelijk weer zover: de Trekkers kwamen weer in actie. De tegenstander was Altior. Dat klinkt niet meteen als Steeds Hooger, maar dat betekent het wel (alleen dan op z’n Latijns). Het begon allemaal ietwat chaotisch, want niemand had de sleutel. De chaos was compleet toen bleek dat Iris de sleutel had. En geheel volgens verwachting kon Iris deze verantwoordelijkheid niet aan & liet ze het hele team op d’r wachten. Gelukkig was ze maar een beetje te laat, aangezien we nog een flinke reis voor de boeg hadden. Het Latijnse Steeds Hooger speelt namelijk helemaal in Ter Aar (spreek uit als: té-raar).

En de wedstrijd begon ook raar, want geheel niet volgens de verwachtingen kwamen de Trekkers op voorsprong. Een mooi opgebouwde aanval op het middenveld resulteerde in een mooie pass op Anne. Die gaf de bal prachtig voor en Jenita kon ‘m makkelijk intikken: 1-0! Dit gaf wel wat vertrouwen, maar dat was van korte duur. Al snel erna viel de 1-1, een mooi geplaatst schot die voor onze eerste derde keeper Sandrina niet te houden was. De 2-1 was in principe wel te houden, maar het leek wel alsof de bal extra glad was. Achteraf bleek dat te komen door Luna’s snot, maar aangezien het haar verjaardag was konden we daar niet over zeuren. De stand in de rust viel tegen: 4-1 voor Altior. Toch was de sfeer goed, want we speelden niet slecht. Nieuwe helft, nieuwe kansen.

In de tweede helft waren de Trekkers steeds meer op de helft te vinden van Altior. Er werd goed rondgespeeld en er werden mooie kansen gecreëerd. Aan de andere kant hield Sandrina het doel knap dicht. En ook het duo achterin Leo & Tinie hielden stand. Leo verdedigde op geheel eigen wijze. Struikelend en koprollend naar achter, maar dan toch de bal hebben: echt knap. Er kwam nog een grote kans voor Britt, maar die schoot helaas naast. En ondanks de pogingen van Anne en de inzet van ‘Little Links’ (Lins & Mirra), mocht het niet baten. De eindstand: 6-1.

Maar we hebben veel geleerd en gelachen. Wat blijkt: alles is beter op z’n Latijns, niet alleen het voetbal maar ook de kaassoufflés smaakten beter. Maar zoals Noortje altijd zegt: “Multa ceciderunt, ut altius surgerent”.