Een heel seizoen Steeds Hooger 2: volgend jaar worden we kampioen!

Een heel seizoen Steeds Hooger 2: volgend jaar worden we kampioen!

Een vierde plek op de ranglijst, waar vorig seizoen nog slechts een tiende plaats werd bereikt, een positief doelsaldo, de helft van de wedstrijden in een overwinning omgezet: zet de cijfers van het tweede seizoen van Steeds Hooger 2 op een rij en je ziet een team dat nadrukkelijk aan de poorten rammelt. Niet verwonderlijk dat in de wandelgangen inmiddels steeds vaker de ambitieuze doelstelling voor volgend seizoen weerklinkt: tot het einde meedoen om de prijzen.

 

Matchwinner

Heel even leek het dit jaar al of Steeds Hooger zou gaan meedingen om het kampioenschap. De eerste wedstrijd van het seizoen werd gewonnen en ondanks een kleine nederlaag tegen Ariston in de tweede wedstrijd, een uitslag overigens die ook zomaar andersom had kunnen uitpakken, werden in de eerste weken van het seizoen belangrijke punten gepakt. In een zware avondwedstrijd tegen HVC wist Steeds Hooger zelfs eind oktober de kampioensaspiraties nog leven te houden, dankzij een late goal van matchwinner Ties Joosten (4-3).

 

De slechtste wedstrijd van het seizoen

Drie dagen later bleken de inspanningen van deze pot echter toch hun tol te eisen, als Steeds Hooger ondanks een wedstrijd vol strijd en passie ten onder gaat tegen de latere kampioen Zwaluwen. Met het aanbreken van de herfst worden ook de resultaten van onze dappere zwart-witte gladiatoren wisselvallig. Zo wordt in een waterkoud en regenachtig Schiedam met 3-1 van Kethel Spaland verloren, misschien wel de slechtste wedstrijd van het seizoen.

 

Ruststand 6-1

In de winter wordt al snel duidelijk dat voor Steeds Hooger het kampioenschap dit jaar nog te vroeg komt. Eind november wordt verloren van VDL, waarna er tot halverwege maart van de 6 wedstrijden slechts eenmaal gewonnen wordt. Maense, wederom VDL, Ariston en Kethel Spaland: ze blijken allemaal te sterk. Met name de tweede wedstrijd tegen VDL was een opmerkelijke: 8-6 verlies na een ruststand van maar liefst 6-1.

 

Positief doelsaldo

Pas als de zon langzaamaan weer gaat schijnen, begint ook Steeds Hooger beter te draaien. In een mooie eindsprint worden CWO, HVC, Blijdorp en in de laatste wedstrijd van het seizoen HWD nog aan de zegekar gebonden. Met mooie cijfers bovendien: de grote overwinningen van de laatste weken hebben uiteindelijk nog geresulteerd in een positief doelsaldo.

 

Met zwart-wit hart en een roze bril

Wie met een zwart-wit hart en een roze bril naar de prestaties van de laatste weken kijkt, moet concluderen dat er volgend seizoen meer in het vat zit. Op het middenveld zijn er met Vincent, Zev, Srdjan, Bart en Cup opties genoeg. Op de backs hebben Ties Joosten en Bas zich ontwikkeld tot opkomende en zelfs scorende verdedigers, terwijl ook Anno en Koen een zichtbaar stijgende lijn te pakken hebben. Met de entree van Iren op doel hebben we een alternatief voor Daan opgeleid, terwijl ook Sepehrs debuut tussen de palen een hoop duidelijk heeft gemaakt: de rechterkant zal voorlopig zijn focus houden. Centraal achterin blijft superboer Gijs een rots in de branding, terwijl de plaats naast hem in de defensie door een keur aan spelers kan worden ingevuld. Op de flanken laten laten Klapwijk, Felix en Max zien hoe onderlinge concurrentie de persoonlijke prestaties naar een hoger niveau dwingt en in de voorhoede zien we een Pieter, die zich dit jaar heeft ontwikkeld tot een spits van yokozunaklasse, een Guus, teamsletje met buskruit in de pantoffels, en een Luc, nu al twee jaar onze brommer op 10.

 

Mooiweervoetballers

Zet de roze bril af, en je ziet echter nog wel wat gevaren. De winterdip heeft duidelijk gemaakt dat een aantal van de zwart-witte spelers mooiweervoetballers genoemd mogen worden. Dit wordt nog eens bevestigd door het lage aantal gelijke spelen in de competitie: 1, minder dan iedere andere club. Dit leert ons dat de mannen goed kunnen spelen met de wind in de rug, maar diep terugvallen zodra het weer of het wedstrijdverloop tegenzit. Die ondergrens is nog te laag voor een kampioen. Daar staat echter tegenover dat de ploeg ook volgend jaar in ongeveer dezelfde samenstelling kan blijven spelen: alleen Luc zal minder aanwezig kunnen zijn, wat hopelijk opgevangen zal kunnen worden door de beloofde entree van de Iraanse furie Illy.

 

Een winderig kutveld in de Schiedamse regen

Al met al mogen we concluderen dat eeuwige roem de jongens van Steeds Hooger wacht, mits ze beseffen dat kampioenschappen verdiend worden in de sneeuw en modder op een winderig kutveld in de Schiedamse regen met de scheids en een goal tegen. Aan wie dan de rug recht, zijn aan het einde van het jaar de bloemen en het zegebier.

Op volgend jaar (en nu eerst: de Kanaalcup)!

 

door Ties Joosten